นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ เด็กน้อยกับแมลง
กระต่ายหนุ่มรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เขาก็ยังไม่หมดกำลังใจ ด้วยเหตุนี้ กระต่ายหนุ่มจึง ไปที่ห้องสมุด และตั้งใจที่จะค้นคว้าหาวิธีที่จะทำให้หัวแครอทของเขาสามารถยืดลำต้นให้สูงขึ้นๆ จนไปถึงปลายทางที่ดวงจันทร์ดังที่เขาหวังเอาไว้ให้จงได้
นิทานชุด จากแรงบันดาลใจ เจ้าหญิงขี้อิจฉา
กระต่ายหนุ่มจึงนึกถึงนิทานอีกเรื่อง ที่ต้นไม้ใหญ่โอบร่างของคนดูแลสวนเพื่อนของมัน แล้วค่อยๆ ยืดลำต้นให้สูงขึ้น ๆ จนทำให้คนดูแลสวนสามารถไปเก็บดาวทองที่อยู่บนท้องฟ้า และนำมาขอแต่งงานกับเจ้าหญิงได้ กระต่ายหนุ่มอยากมีต้นไม้แบบนั้นบ้าง เพื่อที่เขาจะได้ใช้ มันเป็นเครื่องมือในการเดินทางไปหากระต่ายสาวที่อยู่บนดวงจันทร์ ด้วยเหตุนี้ กระต่ายหนุ่ม จึงเริ่มลงมือปลูกต้นไม้ต้นแรกในชีวิต
พระราชาผู้เป็นที่รัก พระราชาผู้เป็นที่รัก (ภาษาอังกฤษ)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระต่ายหนุ่มที่อ้วนตุ๊ต๊ะตัวหนึ่งแอบไปหลงรักกระต่ายสาว ที่อยู่บนดวงจันทร์ กระต่ายหนุ่มเฝ้ามองเงาของกระต่ายสาวอยู่ทุกค่ำคืน ในที่สุด กระต่ายหนุ่มก็ ตัดสินใจว่า เขาจะต้องไปพบกับกระต่ายสาวที่อยู่บนดวงจันทร์ให้จงได้
อาการของหญิงสาวไม่สู้ดีนัก เธอตัวร้อนจัด แถมยังมีอาการหนาวสั่นอยู่เกือบตลอดเวลา ชายหนุ่มจำเป็นต้องดูแลหญิงสาวอย่างใกล้ชิด ตั้งแต่เช้าจรดค่ำและตั้งแต่ค่ำจรดเช้า จนกระทั่งอาการของหญิงสาวค่อยๆ ทุเลาลง
หมาตัวหนึ่งเดินคาบเนื้อวิ่งข้ามสะพานมา เมื่อถึงกลางสะพานก็ก้มมองลงไปในบ่อน้ำเบื้องล่าง เห็นหมาตัวหนึ่งกำลังคาบชิ้นเนื้อที่ใหญ่กว่า ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นเงาของตัวเอง เจ้าหมาก็เกิดความละโมบ อ้าปากเห่ากระโชกเพื่อหวังจะแย่งชิ้นเนื้อในน้ำมาเป็นของตัวเอง ปรากฏว่าทันทีที่อ้าปาก เนื้อที่คาบอยู่ก็ร่วงหล่นลงน้ำ กว่าจะสำนึกได้ว่าหมากับก้อนเนื้อที่เห็นคือเงาของตัวเองในน้ำ ก็สายเกินไปแล้ว
แม้ตุ๊กตาที่ฮัคทำขึ้นจะดูปุปะเพราะทำจากเศษผ้าหลากสี แต่ความตั้งใจและความรักของพี่ชายที่มีต่อน้องสาวก็ทำให้ยูดีใจจนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่
ทักทาย กระดานบันทึก นักเขียนนิทานและวิธีแต่งนิทานของเขา
กระต่ายหนุ่มจำนิทานเรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูก” ได้ดี เขานึกอยากจะมีลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูกบ้าง เพื่อที่เขาจะได้ลอยตามลูกโป่งขึ้นฟ้าไปเหมือนกับเด็กผู้ชายในนิทาน แต่จากนิทาน เรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูก” ลูกโป่งพาเด็กผู้ชายลอยไปได้ถึงแค่ดินแดนของเทวดาและนางฟ้า องค์น้อยๆ เท่านั้น นิทานรักของสองเรา ยังไปไม่ถึงดวงจันทร์ ดังนั้น กระต่ายหนุ่มจึงจำใจต้องคิดหาวิธีใหม่ ที่จะพา เขาไปยังดวงจันทร์ได้โดยไม่ต้องติดค้างอยู่กลางทาง
เมื่อลูกยีราฟสังเกตเห็นความสุขที่เกิดขึ้นจากการเป็นผู้ให้และความสุขที่ได้จากการเป็นผู้รับ มันจึงตักอาหารในปิ่นโตของตัวเองแบ่งให้เพื่อนคนนั้นคนนี้ รวมทั้งตักแบ่งให้ลูกหนูด้วย
นิทานก่อนนอน นิทานก่อนนอนสั้น ๆ การเดินทางของความสุข
ตอนพักเที่ยง…ลูกหนูมักนั่งกินข้าวกับเพื่อน ๆ ที่โรงอาหารของโรงเรียนอยู่เสมอ กล่องข้าวของเพื่อนในห้องบางทีก็มีอาหาร บางทีก็ว่างเปล่าเหมือนกัน ถ้าลูกหนูเห็นใครไม่มีอาหาร มันก็จะแบ่งอาหารจากปิ่นโตใบจิ๋วให้เพื่อนด้วย ในทางกลับกัน หากวันใดที่ปิ่นโตของลูกหนูว่างเปล่า เพื่อน ๆ ก็จะแบ่งอาหารจากกล่องข้าวมาให้ลูกหนูคนละนิดละหน่อย แม้อาหารอาจมีน้อยกินกันไม่ค่อยอิ่ม แต่ลูกหนูและเพื่อน ๆ ก็อิ่มใจทุกครั้งที่ได้กินอาหารเที่ยงร่วมกัน